Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

praca umysłowa

См. также в других словарях:

  • praca — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogół świadomie wykonywanych czynności, podejmowanych działań, których celem jest wytworzenie określonych dóbr materialnych lub kulturalnych,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… …   Słownik języka polskiego

  • umysłowy — umysłowywi «odnoszący się do umysłu, będący wynikiem czynności umysłu, intelektualny» Wysoki, niski poziom umysłowy. Wysiłek umysłowy. Rozwój umysłowy. Być w pełni władz umysłowych. ∆ Praca umysłowa «praca, przy której wykonywaniu czynny jest… …   Słownik języka polskiego

  • intelektualista — m odm. jak ż IV, CMs. intelektualistaiście; lm M. intelektualistaiści, DB. intelektualistatów 1. «człowiek o dużej kulturze umysłowej, którego postawę cechuje przewaga intelektu nad emocjami; człowiek zajmujący się twórczą pracą umysłową,… …   Słownik języka polskiego

  • inteligencja — ż I, DCMs. inteligencjacji, blm 1. «zdolność rozumienia otaczających sytuacji i znajdowania na nie właściwych, celowych reakcji; zdolność rozumienia w ogóle, bystrość, pojętność» Inteligencja wrodzona. Wybitna, przeciętna inteligencja. Poziom,… …   Słownik języka polskiego

  • mózgowiec — m II, DB. mózgowiecwca; lm M. mózgowiecwcy, DB. mózgowiecwców pot. żart. «człowiek zajmujący się twórczą pracą umysłową; naukowiec, intelektualista» …   Słownik języka polskiego

  • inteligencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność posługiwania się rozumem; umiejętność zdobywania informacji i wykorzystywania ich; bystrość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Inteligencja wrodzona …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …   Słownik języka polskiego

  • pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»